مرا ببخش که ســــاده بودنم دلت را زد...
مرا ببخش اگر عشــــق ورزیدنم چشمانت را بست...!

می روم تا آنان که توانا ترند...
تو را به اوج بودنــــت برسانند ...

عزیــزم چه زیبـا اجـــرا میکنـی ...

خط به خط تمام گفته هایم را...

خواسته هایم را...

امــــــــــا...

 امـــــا ... برای دیگری

یکبــــار که سرش داد بزنند برای همیشه سکوت میکند

میرود در لکــــ ...

من پـــرنده بودن را از بـــرم...!

دلـــــــتَنـــــگت می شوم...

چــــــشمانم را روی هـــــم می گــــذارم

 بـــــــلکه یادت را فـــــراموش کنم...

تــــــو بگو دلــــــکم

مگر می شـــــــود یـــــک عــــــمر را فراموش کــــــرد؟!